viernes, mayo 25, 2007

BESOS

Así que, decidida e valente como era ela, rogoulle a Deusa que o home non só a cubrise, senon que a amase por felicidades impensables, por ter tocado o infinito. E Deusa, que era nai e comprensiva, inventou para a súa Eva os bicos. E home e muller tiveron que aprender a pechar os ollos para non cegarse na fogueira, a facer dos beizos pétalos, a construir con eles unha explosión cálida, húmida, doce, entregada, lenta, harmoniosa, desfío da morte, arte e esencia. Despois dos primeiros bicos Eva soubo que nunca máis lle valerían as présas.
(Dos Cadernos de anotar a vida)
A PALABRA DAS FILLAS DE EVA

Teresa Moure

2 comentarios:

Aurora Cascudo Román dijo...

en "dos palabras" :

pre-cioso!

Fasedoira dijo...

El relato entero es genial también, es una especie de versión femenina de la creación, un "qué sucedería si Dios fuese realmente Diosa"...

Pues eso... besos