Quizá poreso todos le tomaban por un ateo, pero él era un hombre de fe. Creía en sus amigos, en laverdad de las cosas y en algo a lo que no se atrevía a poner nombre ni cara porque decía quepara eso estábamos los curas. El señor Sempere creía que todos formábamos parte de algo, yque al dejar este mundo nuestros recuerdos y nuestros anhelos no se perdían, sino quepasaban a ser los recuerdos y anhelos de quienes venían a ocupar nuestro lugar. No sabía sihabíamos creado a Dios a nuestra imagen y semejanza o si él nos había creado a nosotros sinsaber muy bien lo que hacía. Creía que Dios, o lo que fuese que nos había traído aquí, vivíaen cada una de nuestras acciones, en cada una de nuestras palabras, y se manifestaba entodo aquello que nos hacía ser algo más que simples figuras de barro. El señor Sempere creíaque Dios vivía un poco, o mucho, en los libros y por eso dedicó su vida a compartirlos, aprotegerlos y a asegurarse de que sus páginas, como nuestros recuerdos y nuestros anhelos,no se perdieran jamás, porque creía, y me hizo creer a mí también, que mientras quedase unasola persona en el mundo capaz de leerlos y vivirlos, habría un pedazo de Dios o de vida.
Cris, me han hablado hace unas semanas de este libro, y ahora tú, será cuestión de empezar a leerlo, es mucha casulaidad sino....tendré que leerlo por algo? jajajaja. abrazotedecisivo guapa.
Supoño que estará a sair a terceira entrega, eu leíno hai un par de anos pero non me deixou tan satisfeito como o primeiro. http://apnea.blogs-r.com/weblog/ver-post/o_xogo_do_anxo
LA INTELIGENCIA DE LAS MANOS
-
El título completo sería: la inteligencia de las manos y el cerebro
haciendo manualidades, pero al ser tan largo lo acorté por aquello de la
breveda...
EL BOSQUE ENCANTADO
-
Nos había quedado por hablar del Jardín encantado, ¡qué lugar!, estaba
pendiente desde que estuvimos en el Parque de la Navidad , en Torrejón de
Ar...
MIS ALUMNOS CAZAN A CASCOPORRO
-
Por favor, chicos, cuando montéis un negocio, escribid bien el cartel, al
menos, que no os pase como a todos estos, que no os puedan cazar los
futuros a...
epistolário de eugénia nogueira riomol_169
-
Hai xa máis dun século, unha antepasada da miña mai, Teolinda Riomol,
emigrou alén dos mares desde Vilanova, coma moitos galegos. Pola sua banda,
fixo o me...
Quen dixo medo? Lecturas para o Samaín
-
Chegan novidades ás bibliotecas para celebrar o Samaín:
A Editorial Xerais achéganos *Papá Canibal *de Antonio Manuel Fraga,
ilustrado por Santy Guti...
LAS CAMISAS DE ELLOS
-
Muchas veces os he hablado del reciclaje de camisas de chicos de mi casa.
Pues como ya he acumulado una cantidad considerable de telas por ahí va mi
siguie...
• Brujería y medicina en la Edad Media
-
*Por B. Ehrenreich y D. English. *La mayor parte de las mujeres condenadas
como brujas eran simplemente sanadoras no profesionales al servicio de la
pob...
terapia de grupo en viernes
-
El tiempo no corre,vuela,los años van pasando,ocurren
cosas,buenas,malas,mejores,peores,y nosotras
seguimos,cambiamos,crecemos,si,crecemos,yo con ella he...
De comuniones
-
Hola. Hace mucho mucho que no asomo por aquí. Intentaré poner al día estos
pinos pachuchos.
Hace ya casi un año, una amiga me habló de una mamá que buscaba ...
Olalla Rodríguez Franco
-
Pues ya hacía tiempo que no pasaba por aquí, frase que empieza a ser una
costumbre demasiado repetida, pero el caso es que aunque no publique nada
los proy...
Teatro en Red está de mudanza
-
Hemos cambiado nuestra residencia pero no nuestros intereses, nuestros
propósitos ni nuestra forma de trabajar. Si queréis seguir compartiendo
con nosotro...
El verano en la villa
-
En cuanto acababa la escuela, Genoveva ya estaba dispuesta para volver a la
villa. Pasaba todo el invierno pensando en aquel viaje, el reencuentro con
sus ...
2014
-
Xa máis preto do final de xaneiro que do comezo e eu levo máis dun mes sen
asomar por aquí. E semella que iso é o ano novo.
De súpeto deixei de necesitar e...
Vivito y coleando
-
“No estaba muerto, que estaba de parranda”. De parranda o viviendo y
viviendo…. No os imagináis cuantas cosas.
No es el momento de hablar de viajes a ot...
La provisionalidad
-
Algo provisional sugiere, por de pronto, una tendencia a la improvisación.
No imaginas celebrar unos Juegos Olímpicos (ahora que esa posibilidad
par...
BLOG CERRADO
-
Después de llevar una buena temporada sin actualizar el blog y con la
llegada de la nueva web del grupo hemos decidido que era hora de cerrarlo.
¡Pero no e...
Vou Estalar (O Gangnam Style Galego)
-
Dani Moreiras, vocalista de la Orquesta Mallo 2013 con su gran éxito "eu
vou estalar". En breve en las mejores tiendas. :P
Estado actual del Árbol de los Sentimientos
-
Mis queridos amigos y amigas, lectores del Árbol de los Sentimientos. Como
siempre, quiero daros las gracias por vuestro apoyo y vuestros emails de
cariñ...
296.000 millones de euros son...
-
Cuando ese FMI de la "pussyreptil" Lagarde... ( pussy, quizás sea un poco
suelto y machista, claro que... ¡qué cojones!) señala que España a sufrido
sal...
Quietudes
-
Un trozo de cristal. Las yemas de unos dedos. Un trozo de metal. Un
tintineo. Una calle cualquiera. Un paso de cebra. El semáforo se pone en
verde, y pas...
Essência...
-
Há experiências marcantes
Dias que se tornam inesquecíveis
Lugares que nos envolvem
.................
Paz
Equilíbrio
Eu
.................
Retiro de Yoga - ...
Nace la Red Mesoamericana Mujer, Salud y Migración
-
Atenderá albergues específicos para mujeres migrantes y creará registros de
salud
Internacional, Movimiento feminista, Mujeres inmigrantes, Salud y género,...
R / Jazz
-
Múdome a Jazztel, un incordio necesario fronte á política comercial de "R",
estou pagando 77 euros ao mes polo "combo 3", no que teño contratados os
hipoté...
MATERIAL PARA RECICLAXE 2010
-
Estaremos na BAUHAUS
R/Martín Códax 21
Vigo
Ver mapa
E se non podedes vir e vos gusta algo, enviade correo, mandámovolo :)
Estaremos en BAUHAUS
C/Mart...
ENTREVISTA A BEATRIZ SOTELO SEQUEIROS, COCIÑEIRA
-
“Son unha cociñeira de sensacións e recordos”Entrevista a Beatriz Sotelo
Sequeiros
“Cociñeiro do ano 2008”
Fotografía: Ana María Rodríguez
Así se define ...
Astures vs. Cántabros
-
Semana Santa 09.
Partimos un lluvioso dia de Abril, salpicado de gotas y fugaces rayos de
sol.
Atravesamos montes pequeños y grandes.
Vimos maquetas per...
2 comentarios:
Cris, me han hablado hace unas semanas de este libro, y ahora tú, será cuestión de empezar a leerlo, es mucha casulaidad sino....tendré que leerlo por algo? jajajaja.
abrazotedecisivo guapa.
Supoño que estará a sair a terceira entrega, eu leíno hai un par de anos pero non me deixou tan satisfeito como o primeiro.
http://apnea.blogs-r.com/weblog/ver-post/o_xogo_do_anxo
Publicar un comentario